Μακροχρόνιο όνομα αρχείων (LFN)
Δεδομένου ότι έχουμε συζητήσει ήδη νωρίτερα στη συζήτηση καταλόγου ρίζας, προηγουμένως ο κατάλογος ρίζας καθορίστηκε στο μέγεθος και βρέθηκε σε μια σταθερή θέση σε δίσκο αλλά τώρα είναι ελεύθερο να αυξηθεί ανάλογα με τις ανάγκες όπως αντιμετωπίζεται τώρα ως αρχείο.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό στα μακροχρόνια ονόματα αρχείου επειδή κάθε μακροχρόνιο όνομα αρχείου χρησιμοποιεί τις πολλαπλάσιες καταχωρήσεις καταλόγου. Η προσθήκη της μακροχρόνιας υποστήριξης ονομάτων αρχείου σε ένα λειτουργικό σύστημα που χρησιμοποιεί 8,3 ονόματα αρχείου δεν είναι τόσο απλή όσο οι επεκτειμένος καταχωρήσεις καταλόγου να κρατήσει περισσότερους από 11 χαρακτήρες.
Εάν αυτό το νέο λειτουργικό σύστημα επιστρέφει τα ονόματα αρχείου 255-χαρακτήρα, πολλές παλαιότερες εφαρμογές, που αναμένουν να λάβουν λιγότερος από 11 χαρακτήρες, θα συνέτριβαν επειδή ένα πρόγραμμα πρέπει να θέσει κατά μέρος τη μνήμη για να αποθηκεύσει τα ονόματα αρχείου που διαβάζει, και εάν θέτει κατά μέρος 16 ψηφιολέξεις για ένα όνομα αρχείου και τα αντίγραφα λειτουργικών συστημάτων (πέστε) 32 χαρακτήρες σε εκείνο το διάστημα, κατόπιν άλλο στοιχείο παίρνει επικαλυμμένο. Ένας σίγουρος τρόπος να σπαστεί μια εφαρμογή είναι να αντιγραφούν τα τυχαία στοιχεία στο διάστημα στοιχείων του.
Για να υπερνικά αυτό το πρόβλημα, μια έξυπνη λύση βρέθηκε στα WINDOWS.95, στο πρόβλημα τα μακροχρόνια ονόματα αρχείου συντηρώντας τη συμβατότητα με τις προηγούμενες εκδόσεις του DOS και τις εφαρμογές παραθύρων.
Όταν οι περισσότερες εφαρμογές (εκτός από τις χαμηλού επιπέδου χρησιμότητες δίσκων όπως ο γιατρός δίσκων Norton) ρωτούν το σύστημα για τα ονόματα αρχείων και subdirectory, κάνουν τόσο όχι με να διαβάσουν τα λήμματα καταλόγου άμεσα από το δίσκο, αλλά με τη χρησιμοποίηση των λειτουργιών απαρίθμησης που χτίζονται στο λειτουργικό σύστημα.
Δεδομένου ότι ξέρουμε ότι μια είσοδος καταλόγου είναι μαρκαρισμένη με το συνδυασμό μόνο ανάγνωσης, που κρύβεται, το σύστημα, και η ετικέτα όγκου αποδίδουν τα κομμάτια. Πιθανές, εάν η ψηφιολέξη ιδιοτήτων της εισόδου καταλόγου κρατήσει την αξία 0FH οι λειτουργίες απαρίθμησης έχτισαν σε όλες τις υπάρχουσες εκδόσεις του DOS και όλων των προ-παραθύρων που 95 εκδόσεις των παραθύρων θα πηδήσουν πέρα από εκείνη την είσοδο καταλόγου σαν δεν ήταν εκεί.
Κατόπιν, η λύση ήταν να αποθηκευτούν δύο ονόματα για κάθε αρχείο και το subdirectory, ένα σύντομο όνομα που είναι ορατό σε όλες τις εφαρμογές και ένα μακροχρόνιο όνομα που είναι ορατό μόνο στις εφαρμογές των WINDOWS.95 (και πιό πρόσφατος) και στις εφαρμογές που έχουν ξαναγραφεί για να προσθέσουν την υποστήριξη για τα μακροχρόνια ονόματα αρχείου. Τα σύντομα ονόματα αρχείου αποθηκεύονται με 8,3 σχήματα στις συμβατικές καταχωρήσεις καταλόγου 32-ψηφιολέξεων.
Ήδη έχουμε συζητήσει ότι τα παράθυρα δημιουργούν ένα σύντομο όνομα αρχείου από ένα μακροχρόνιο με την περικοπή του σε έξι κεφαλαίους χαρακτήρες και την προσθήκη "~1" στο τέλος του ονόματος αρχείου βάσεων.
Εάν υπάρχει ήδη ένα άλλο όνομα αρχείου με τους ίδιους πρώτα έξι χαρακτήρες, ο αριθμός αυξάνεται. Η επέκταση κρατιέται το ίδιο πράγμα, και οποιοσδήποτε χαρακτήρας που ήταν παράνομος στις προηγούμενες εκδόσεις των Windows και του DOS αντικαθίσταται με μια κάτω παύλα.
Τα μακροχρόνια ονόματα αρχείου αποθηκεύονται στα ειδικά σχηματοποιημένα λήμματα καταλόγου ονόματος αρχείων 32-ψηφιολέξεων μακροχρόνια (LFN) που μαρκάρονται με τις ψηφιολέξεις ιδιοτήτων καθορισμένες 0FH. Για ένα δεδομένο αρχείο ή ένα subdirectory, μια ομάδα ενός ή περισσότερων μακροχρόνιων λημμάτων καταλόγου ονόματος αρχείων προηγείται αμέσως του ενιαίου λήμματος καταλόγου 8,3 σε δίσκο.
Κάθε μακροχρόνιο λήμμα καταλόγου ονόματος αρχείων περιέχει μέχρι 13 χαρακτήρες του μακροχρόνιου ονόματος αρχείου, και τις σειρές λειτουργικών συστημάτων μαζί τόσο πολλές όπως απαιτούνται για να περιλάβει ένα ολόκληρο μακροχρόνιο όνομα αρχείου.
Για ένα μακροχρόνιο λήμμα καταλόγου ονόματος αρχείων, τα ονόματα αρχείου αποθηκεύονται με το σχήμα Unicode, το οποίο απαιτεί 2 ψηφιολέξεις ανά χαρακτήρα σε αντιδιαστολή με 1 ψηφιολέξη του ASCII. Οι χαρακτήρες ονομάτων αρχείου διαδίδονται μεταξύ τριών χωριστών τομέων:
- Οι πρώτες 10 ψηφιολέξεις (πέντε χαρακτήρες) στο μήκος,
- Οι δεύτερες 12 ψηφιολέξεις (έξι χαρακτήρες),
- Οι τρίτες 4 ψηφιολέξεις (δύο χαρακτήρες).
Τα χαμηλότερα πέντε μπιτ της πρώτης ψηφιολέξης του λήμματος καταλόγου κρατούν έναν αριθμό ακολουθίας που προσδιορίζει τη θέση του λήμματος καταλόγου σχετικά με άλλα μακροχρόνια λήμματα καταλόγου ονόματος αρχείων που συνδέονται με το ίδιο αρχείο.
Εάν ένα μακροχρόνιο όνομα αρχείου απαιτεί τρεις καταχωρήσεις καταλόγου LFN, ο αριθμός ακολουθίας του πρώτου θα είναι 1, αυτός του δεύτερου θα είναι 2, και ο αριθμός ακολουθίας του τρίτου θα είναι 3 και το κομμάτι 6 της πρώτης ψηφιολέξης της τρίτης εισόδου τίθεται για 1 να δείξει ότι είναι η τελευταία είσοδος στην ακολουθία.
Ο τομέας ιδιοτήτων εμφανίζεται στην ίδια θέση στα λήμματα καταλόγου LFN όπως σε 8,3 λήμματα καταλόγου επειδή το σύστημα αρχείων δεν ξέρει ποιο τύπο λήμματος καταλόγου εξετάζει μέχρι εξετάζει την ψηφιολέξη ιδιοτήτων. Ο αρχικός τομέας αριθμού συστάδων εμφανίζεται επίσης στην ίδια θέση, αλλά στις καταχωρήσεις καταλόγου LFN η αξία της είναι πάντα 0. Ο τομέας δεικτών τύπων κρατά επίσης 0 σε κάθε μακροχρόνιο όνομα αρχείου.
Ένα από τα προβλήματα με τα μακροχρόνια ονόματα αρχείου είναι ότι καταναλώνουν περισσότερο διάστημα δίσκων από σύντομα. Αυτή δεν είναι μια μεγάλη διαπραγμάτευση όταν αποθηκεύονται τα μακροχρόνια ονόματα στα subdirectories, επειδή εφ' όσον το διάστημα δίσκων είναι διαθέσιμο, subdirectories μπορεί να τείνει να προσαρμόσει τις προστιθέμενες καταχωρήσεις καταλόγου αλλά ο μέγιστος αριθμός καταχωρήσεων καταλόγου διαθέσιμων στον κατάλογο ρίζας καθορίζεται, και μακροχρόνιο διάστημα αποβλήτων ονομάτων αρχείου στον κατάλογο ρίζας που είναι περιορισμένος στο μέγεθος.
Τώρα παραδείγματος χάριν, εάν ο κατάλογος ρίζας σκληροί δίσκοι περιέχει το πολύ-πολύ τα περισσότερα 512 λήμματα καταλόγου, επειδή ένα όνομα 128-χαρακτήρα απαιτεί 11 λήμματα, 10 για το μακροχρόνιο όνομα και 1 για το σύντομο όνομα, εσείς μπόρεσαν να δημιουργήσουν μόνο 46 αρχεία και subdirectories στον κατάλογο ρίζας εάν κάθε ένας δόθηκε ένα όνομα 128-χαρακτήρα.
Το πρόβλημα πηγαίνει μακριά για FAT32 επίσης επειδή ο κατάλογος ρίζας κάτω από FAT32 μπορεί να αυξηθεί επίσης επειδή στο σύστημα FAT32 ο κατάλογος ρίζας αντιμετωπίζεται ως αρχείο που μπορεί να αυξηθεί στο μέγεθος.
|
