Zie een ander voorbeeld het gebruik van wijzers beter begrijpen
#include <stdio.h>
#include <string.h>
int main()
{
char strg[40], *there, one, two;
int *pt, list[100], index;
strcpy(strg, "This is a character string.");
/* de functie strcpy () is één koord aan een andere te kopiëren wij over strcpy functie () in de Sectie van het Koord later zullen lezen */
one = strg[0]; /* één en twee zijn identiek */
two = *strg;
printf("The first output is %c %c\n", one, two);
one = strg[8]; /* één en twee zijn identiek */
two = *(strg+8);
printf("The second output is %c %c\n", one, two);
there = strg+10; /* strg+10 is identical to &strg[10] */
printf("The third output is %c\n", strg[10]);
printf("The fourth output is %c\n", *there);
for (index = 0 ; index < 100 ; index++)
list[index] = index + 100;
pt = list + 27;
printf("The fifth output is %d\n", list[27]);
printf("The sixth output is %d\n", *pt);
return 0;
}
De output van het programma zal als dit zijn:
The first output is T T
The second output is a a
The third output is c
The fourth output is c
The fifth output is 127
The sixth output is 127 |
|
